Αν η επικοινωνία μπορούσε με πολύ απλά λόγια να προσδιοριστεί θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για ένα σύνολο λεκτικών και εξωλεκτικών μηνυμάτων που κουβαλούν μέσα τους το αξιακό και γνωστικό σύστημα των ανθρώπων που προσπαθούν να αλληλεπιδράσουν . Ο διάλογος, οι εκφράσεις του προσώπου ή του σώματος μας ακόμα και η σιωπή μας αποτελούν κάποια ενδεικτικά μέσα επικοινωνίας …
Όταν τα μονοπάτια δυο ανθρώπων διασταυρώνονται δυο διαφορετικές «γλώσσες» επικοινωνίας συναντιούνται … Πως καταφέρνουν δυο άνθρωποι να μιλήσουν την ίδια «γλώσσα» μέσα στη σχέση; Απλώς την … κατασκευάζουν …
Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι κάθε ένας από μας σχετίζεται με κάποιον άλλο ανθρωπο έχοντας τον δικό ξεχωριστό ορισμό του τι σημαίνει σχέση και ο ορισμός αυτός επηρεάζεται από τις εμπειρίες, τα βιώματα και τα παραδείγματα που κουβαλάει μαζί του και προέρχονται από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον του (οικογένεια, φίλοι, προσωπικές σχέσεις κλπ). Έτσι πολύ συχνά σχετιζόμαστε με ανθρώπους που ορίζουν διαφορετικά το σχετίζεσθαι …
Πως «χτίζεται» μια σχέση, πως «κατασκευάζεται» μια κοινή γλώσσα …
Η σχέση αποτελεί μια διαρκή διαπραγμάτευση που αποτελεί μια διαδικασία προσαρμογής ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που αποφασίζουν να χαράξουν μια κοινή πορεία. Η διαδικασία αυτή επηρεάζεται και από εξωγενείς παράγοντες όπως για παράδειγμα οι οικογένειες καταγωγής του ζευγαριού.
Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης καθορίζει τους κανόνες , τα όρια μιας σχέσης . «Δίνεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο». Στη διαδικασία αυτή ενέχονται και οι «παρεξηγήσεις» πάνω σε ζωτικά η μη θέματα του ζευγαριού η επίλυση των οποίων είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ανάπτυξη της σχέσης.
Η διαπραγμάτευση είναι όπως είπαμε μια διαρκής διαδικασία και κανείς δεν ξεκινά από μηδενική βάση αφού κάθε ένας έχει αναπτύξει συγκεκριμένες προσδοκίες για το πώς θα πρέπει να είναι μια σχέση που έχουν διαμορφωθεί από τις εμπειρίες και τα βιώματα του, την κοινωνία και τον πολιτισμό στον οποίο ανήκει.
Κατά τη διάρκεια του κοινού τους βίου οι άνθρωποι αναπτύσσουν ένα διαφορετικό τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Έτσι οι προσδοκίες επαναπροσδιορίζονται και οι πεποιθήσεις (ηθικές αξίες, μύθοι, προσδοκίες για το μέλλον) αναπλάθονται και αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και τις κοινές εμπειρίες.
Η ευελιξία στην διαμόρφωση του μοντέλου της σχέσης, διαρκής διαπραγμάτευση και ο επαναπροσδιορισμός των προσδοκιών αποτελούν παράγοντες για τη βιωσιμότητα του ζευγαριού.
Οι φάσεις αλλαγής στη ζωή των ανθρώπων αποτελούν τα κομβικά εκείνα σημεία που ένα σημαντικό γεγονός επιφέρει αλλαγές. Ο γάμος , η γέννηση ενός παιδιού, ένα διαζύγιο, ένας θάνατος αποτελούν μερικά από τα κομβικά αυτά σημεία σε κάθε σύστημα και αποτελούν σημεία επαναπροσδιορισμού της σχέσης και της νοηματοδότησης της.
