Που θα πηγαίναμε αν συνεχώς ακολουθούσαμε τις «ταμπέλες»;

της Νίκης Ρωμανάκη *

Αν μας ζητούσε κάποιος να περιγράψουμε τον εαυτό μας με μερικές φράσεις τι θα του απαντούσαμε;

Δώστε λίγο χρόνο στην εαυτό σας να σκεφτεί την ερώτηση ... Πολλές απαντήσεις ίσως να ήταν κάπως έτσι : Είμαι εμφανίσιμος, είμαι έξυπνος, έχω χιούμορ, είμαι νευρικός ή ήρεμος, είμαι αγχώδης ή χαλαρός, είμαι ξεροκέφαλος ή διαλλακτικός, είμαι πεισματάρης κλπ ...

Αν περιγράφαμε εμείς κάποιον άλλο, το πιθανότερο είναι ότι θα του προσδίδαμε χαρακτηρισμούς ακριβώς με τον ίδιο τρόπο : Είσαι επίμονος, είσαι περίεργος, είσαι τρελός, είσαι παράξενος, είσαι δυναμικός ...

Αυτές είναι μερικές μόνο ταμπέλες που εμείς οι ίδιοι οι κάποιοι άλλοι μας έχουν προσάψει και αποτελούν μια αναφορά, έναν τρόπο να προσδώσει κανείς ταυτότητα στο είναι του ... Με αυτό τον τρόπο έχουμε μάθει να ... αναγνωρίζουμε τους ανθρώπους γύρω μας ή να «διαβάζουμε» τη συμπεριφορά τους ...

Πως προέκυψαν αυτές οι ταμπέλες; Ποιος μας τις έδωσε; Γιατί τις κουβαλάμε ενώ δεν μας εκφράζουν ή δε μας χαρακτηρίζουν πια ;

Αυτές είναι μερικές μόνο ερωτήσεις που θα μπορούσε κανείς να κάνει στον εαυτό του βάζοντας κάτω όλες αυτές τις λέξεις που τον συνοδεύουν στην καθημερινότητα του ... Που πολλές φορές είναι τόσο «βαριές» που δεν μπορούμε να τις σηκώσουμε, που επηρεάζουν την διάθεση μας, αλλά και τη διάθεση του άλλου απέναντι μας, που μας κάνουν να αισθανόμαστε την ανάγκη να τις επαληθεύουμε σε κάθε ευκαιρία με κάθε μας συμπεριφορά και που νοιώθουμε πως δεν μπορούμε να τις ξεφορτωθούμε όσο και αν προσπαθήσουμε ...

Η διάγνωση μιας τέτοιας ταμπέλας είναι ίσως ο πιο μονοδιάστατος τρόπος να «αποκωδικοποιήσει» κανείς τα πράγματα. Μια τάση που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά μας σήμερα δεν αποτελεί ένα μόνιμο στοιχείο του εαυτού μας. Η πολυδιάστατη φύση μας έχει τόσες εκφάνσεις που είναι τουλάχιστον ... φτωχό να την περιγράφουμε με μερικές συγκεκριμένες λέξεις.

Η διαδρομή με τον εαυτό μας είναι ένα δυναμικό ταξίδι εξερεύνησης, μαθαίνουμε πράγματα για μας μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, οι συμπεριφορές μας, η θέση μας απέναντι στα πράγματα, ακόμα και στοιχεία του χαρακτήρα μας μπορούν να αλλάξουν, να εξελιχθούν, να πάρουν άλλη υφή και χρώμα ...

Πόσες αλλαγές έχουμε βιώσει από τα παιδικά μας χρόνια μέχρι σήμερα; Πόσες φορές από τότε δεν αλλάξαμε δρόμο; Που θα πηγαίναμε αν συνεχώς ακολουθούσαμε μόνο τις ταμπέλες; Ίσως σε έναν τόπο οικείο που γνωρίζουμε πολύ καλά ... Θα ανακαλύπταμε όμως ποτέ ανεξερεύνητους παραδείσους;

* Η Νίκη Ρωμανάκη είναι ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια